stroiciel

stroiciel: {{stl_3}}stroiciel {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}strɔiʨ̑ɛl{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_10}}m {{/stl_10}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_14}}Stimmer{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f) {{/stl_15}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}\stroiciel fortepianów {{/stl_22}}{{stl_14}}Klavierstimmer{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f) {{/stl_15}}

Игры ⚽ Поможем написать реферат

stroiciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto stroi instrumenty muzyczne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stroiciel pianin. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stroiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «mężczyzna zajmujący się zawodowo strojeniem instrumentów muzycznych» Stroiciel fortepianów … Słownik języka polskiego
korektor — m IV, D. a, Ms. korektororze 1. B.=D.; lm M. orzy, DB. ów «osoba czytająca próbne odbitki drukarskie, robiąca ich korektę» ∆ Korektor instrumentów muzycznych «stroiciel» 2. B.=M.; lm MB. y techn. «urządzenie korygujące» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
organmistrz — + rzad. organomistrz m II, DB. a; lm M. owie a. e, DB. ów «wytwórca organów, także ich konserwator, stroiciel» … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias